Fizjologiczne wypadanie w艂os贸w jest naturalnym zjawiskiem wyst臋puj膮cym cyklicznie. W miejsce w艂osa kt贸ry wypada odrasta nowy.聽 Jest to tak zwany cykl w艂osowy, kt贸ry przeci臋tnie w ci膮gu 偶ycia cz艂owieka powtarza si臋 od 20 do 40 razy. Na sk贸rze g艂owy znajduje si臋 oko艂o 100 000 w艂os贸w, a 偶ywotno艣膰 w艂osa wynosi 艣rednio 4 do 7 lat. Za norm臋 przyj臋to wypadanie w艂os贸w do 80 dziennie. Z powy偶szych danych wynika, 偶e statystyczny cz艂owiek powinien mie膰 pe艂ne ow艂osienie g艂owy do p贸藕nej staro艣ci.
W praktyce w r贸偶nym wieku spotykamy si臋 z nadmiernym wypadaniem w艂os贸w oraz 艂ysieniem. Wp艂ywaj膮 na to czynniki endogenne i egzogenne. G艂贸wnym problemem jest utrata w艂os贸w spowodowana przez czynniki egzogenne, dotyczy to oko艂o 70% os贸b. Czynniki endogenne to g艂ownie uwarunkowane genetycznie zaburzenia hormonalne i metaboliczne. Z czynnikami egzogennymi stykamy si臋 w 偶yciu codziennym, zaliczamy do nich, miedzy innymi: leki, 艣rodki chemiczne, nieodpowiedni膮 diet臋, kosmetyki, zanieczyszczenia atmosfery, promieniowanie s艂oneczne oraz stany napi臋cia emocjonalnego. Powoduj膮 one uszkodzenie w r贸偶nym stopniu mieszk贸w w艂osowych, co prowadzi do nadmiernego wypadania w艂os贸w oraz 艂ysienia.聽 U os贸b z genetycznie uwarunkowan膮 sk艂onno艣ci膮 do 艂ysienia dzia艂anie czynnik贸w egzogennych przyczynia si臋 do nasilenia choroby.
Toksyczne dzia艂anie w/w czynnik贸w polega na wyzwalaniu w organizmie nadmiernej ilo艣ci wolnych rodnik贸w tlenowych. Prowadzi to do tak zwanego stresu oksydacyjnego.